บทที่ 188

เคลวินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “โอเค พวกคุณสองคนรออยู่ที่นี่นะ เดี๋ยวผมมา”

เขาเดินออกไปเพื่อโทรศัพท์ ในขณะเดียวกัน เร็ตต์ก็เกาหัวพลางส่องไฟฉายให้เซียนน่า “นี่มันพิลึกพิลั่นชะมัด ทำให้คนกลายเป็นตุ๊กตากระดาษไปได้ ทำไมไม่มีใครสังเกตเห็นเรื่องนี้มาก่อนเลยล่ะ”

เซียนน่าอยากให้เร็ตต์ช่วยเธอนำร่างลงมา แต่เธอ...